به هر کس به اندازه لیاقتش بها بده نه به اندازه مرامت

حتی زیباترین رفتارها و قشنگ ترین خصلت ها هم وقتی از حدش می گذرند تبدیل به آسیب می شوند و به آدم ضرر می رسانند انسان بی آنکه بداند بیشتر وقتها سخت ترین ضربه ها را از باورهایش می خورد از اینکه می خواهد در هر شرایطی خوب بماند و مدال افتخار صبر و شکیبایی را به گردن بیندازد بارها به خودش پشت می کند تا دیگران را راضی نگه دارد. آنجا که باید فریاد بزند ،سکوت می کند،آنجا که باید از حقش دفاع کند،گذشت می کند،آنجا که باید تذکر بدهد،حرفی نمی زند و اینگونه است که هر روز بدی ها بیشتر تکرار می شوند و خوبی ها کمرنگ تر... چون همیشه عده ای خطا می کنند و عده ای بی وقفه می بخشند. ما همینطور که در برابر رفتارهای منفی مان مسئولیم،در برابر خوبی هایمان هم مسئولیت داریم که به جا و به اندازه,, خرج کنیم. ای کاش با تصمیم های اشتباه " انسانیت " را در چشم آیندگان به " حماقت " تبدیل نکنیم